Stimy to powtarzanie ruchów lub dźwięków oraz manipulowanie obiektami w powtarzalny sposób, na przykład machanie rękoma w chwili radości lub podekscytowania, kiwanie się w przód i w tył podczas odpowiadanie na trudne pytanie lub stukanie o stół w stresującej sytuacji.
Słowo „stimy” pochodzi od angielskiego “self-stimulatory behavior” czyli zachowania autostymulujące. Pojęcie “zachowania autostymulujące” mówi nam, że zachowania powtarzalne pozwalają osobom autystycznym dostarczyć sobie takich bodźców, których potrzebują. W wielu przypadkach są one bardzo pomocne. Dzięki nim osoba w spektrum pomaga sobie regulować napięcie psychofizyczne, pozostaje w stanie koncentracji i uwagi, redukuje lęk i stres, pomaga poczuć się lepiej w nowym otoczeniu czy też wyraża emocje i mówi innym jak się czuje.
Zdarza się jednak, że stimowanie przeszkadza osobie np. w nauce. Uporczywe stereotypowe zachowanie może spotykać się też z niezrozumieniem ze strony otoczenia, mogącego reagować na nie lękiem.
Czy należy redukować zachowania powtarzalne? Tak. Jednak tylko i wyłącznie wtedy gdy są one krzywdzące dla osoby autystycznej lub otoczenia (np. uporczywe drapanie powoduje zaognienie ran).
Zrozumienie stimów i ich funkcji, nie jest proste. Zwłaszcza dla osób które nie mają dostatecznej wiedzy o ich wadze. Pamiętajmy, nie traktujmy ich jako niegrzecznego zachowania i nie walczmy z nimi wtedy gdy nie są one niebezpieczne. W przeciwnym razie pozbawimy dziecko możliwości wyciszenia się i kontaktu z nami.